Η Διπολική Διαταραχή αποτελεί μέρος των Διαταραχών της Διάθεσης, είναι γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη διότι στον ένα πόλο της ασθένειας βρίσκεται η κατάθλιψη και στον άλλο η μανία. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών DSM- 5 έχουν προκύψει τρείς τύποι διπολικών διαταραχών, η διπολική διαταραχή Ι, η διπολική διαταραχή ΙΙ και η κυκλοθυμική διαταραχή. Ωστόσο, η μανία ως σύμπτωμα είναι χαρακτηριστικό και των τριών αυτών διαταραχών και ορίζεται ως μία κατάσταση έντονης ευφορίας συνδυασμένη με άλλα συμπτώματα όπως, ο γρήγορος και ακατάπαυστος λόγος και τις περισσότερες φορές το άτομο με διπολική διαταραχή στρέφεται πολύ γρήγορα από το ένα θέμα στο άλλο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, το άτομο κατά την διάρκεια του μανιακού επεισοδίου μπορεί να γίνει αδιάκριτο σε κοινωνικό βαθμό χωρίς να αντιλαμβάνεται τι συνέπειες μπορεί να ενέχουν αυτές οι συμπεριφορές.
Συμπτωματολογία
Τα κύρια συμπτώματα όσον αφορά την μανία της Διπολικής Διαταραχής είναι η έντονη ενεργητικότητα, η υπερδιέγερση με αποτέλεσμα διαταραχή ύπνου, η έντονη αυτοπεποίθηση, η μεγαλομανία, η αίσθηση ότι δεν κινδυνεύει από οτιδήποτε και αν κάνει ο α-σθενής. Ακόμη η υπομανία που υπάρχει έχει τα ίδια συμπτωματα με την μανία αλλά όχι σε τόσο μεγάλη ένταση ώστε να παρεμποδίζεται με κάποιον τρόπο η καθημερινότητα του ατόμου. Αντίθετα η κατάθλιψη περιλαμβάνει αρνητικά κυρίως συναισθήματα σε έντονο βαθμό, πεσμένη διάθεση, τάσεις αυτοκτονίας, απάθεια και διαταραχές βάρους. Επομένως καθώς αναφέρονται τα συμπτώματα της Διπολικής διαταραχής, σημαντικό είναι πως ο α-σθενής ‘’μεταφέρεται’’ εναλλάξ ανάμεσα σε μανιακά, καταθλιπτικά και υπομανιακά επεισόδια που διαρκούν για εβδομάδες ή μήνες.
Αιτιολογία
Η ακριβής αιτία για την Διπολική διαταραχή δεν έχει βρεθεί, ωστόσο η συμβολή της κληρονομικότητας είναι μεγάλη και σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες. Παρατηρείται διαφορετική δομή εγκεφάλου κυρίως στην περιοχή του προμετωπιαίου φλοιού σε αυτούς τους α-σθενείς και τα άτομα με προδιάθεση της διαταραχής τείνουν να την εμφανίζουν σε περιόδους έντονου άγχους ή ενός έντονου γεγονότος που δεν μπορούν ίσως να αντιμετωπίσουν.
Θεραπεία
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της Διπολικής διαταραχής απαιτεί φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία ώστε να μπορέσει το άτομο να βρεθεί σε ένα στάδιο λειτουργικό για την ζωή του. Αποτελεί σημαντικό ρόλο η ψυχολογική υποστήριξη, ακόμη και η ενημέρωση της οικογένειας του α-σθενούς καθώς αυτό θα βοηθήσει τα μέλη της οικογένειας στο πώς να αντιδρούν όταν υπάρξουν διάφορες εξάρσεις της ασθένειας. Επομένως, ο στόχος της θεραπείας είναι η προφύλαξη του α-σθενή από τα επεισόδια της νόσου και η συμβολή του περιβάλλοντός του θα ήταν καλό να είναι θετική ώστε να υπάρξουν βελτιώσεις στην θεραπεία.
Βιβλιογραφία
Kring, A., Gerald, D., Neale, J., Johnson, L. (2010). Ψυχοπαθολογία, Αθήνα: Gutenberg.
Γκοτζαμάνης, Κ. (2015). Διαγνωστικά κριτήρια από DSM-5. Αθήνα: Λίτσας Ιατρικές Εκδόσεις.
Άννα Αποστολίδου, Κλινικός Ψυχολόγος, Διπολική Διαταραχή: Κλινική Εικόνα-Αιτιολογία και Θεραπευτική Αντιμετώπιση (2017), psycologynow.gr (2021).
Ιωάννα Βλάσση και επιστημονική ομάδα doctoranytime, Διπολική Διαταραχή, doctoranytime (2018).
