Διαφορές στην επικοινωνία μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Διαφορές στην επικοινωνία μεταξύ ανδρών και γυναικών.


Μια προσπάθεια προσέγγισης των διαφυλικών διαφορών κατά την ακρόαση.

Η επικοινωνία είναι στην ουσία μια διαδικασία κατά την οποία ένα ή περισσότερα άτομα ανταλλάσσουν μηνύματα. Τα μηνύματα αυτά επηρεάζονται από την παρουσία θορύβου, λαμβάνουν χώρα μέσα σε κάποιο πλαίσιο, ασκούν επιρροή και παρέχουν ανατροφοδότηση (DeVito, 2000). Είναι ένα περίπλοκο σύστημα αλληλεπίδρασης το οποίο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους καθημερινά: «δεν κατάλαβα τι μου είπε», «γιατί δεν μου απαντάει», «είναι δύσκολο να μπορέσουμε να μιλήσουμε» είναι κάποιες από τις καθημερινές σκέψεις των ανθρώπων. Προβλήματα στην επικοινωνία υπάρχουν ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, έθνους, κουλτούρας, θρησκείας, αλλά ας εξετάσουμε τι συμβαίνει στους άνδρες και στις γυναίκες.

Σημαντική παράμετρος για την αποτελεσματική διεξαγωγή της επικοινωνίας είναι η ακρόαση, μεταξύ άλλων. Για να παρέχει κανείς ανατροφοδότηση, πρέπει πρώτα να έχει ακούσει προσεκτικά το συνομιλητή του. Σύμφωνα με την Deborah Tannen και το βιβλίο της με τίτλο: “You Just Don’t Understand: Women and Men in Conversation”, οι άντρες προτιμούν τους μακροσκελείς λόγους (θεωρούνται ανώτεροι), ενώ οι γυναίκες είναι αυτές που κυρίως ακούν (θεωρούνται ως ο «μη – ειδικός»). Έτσι, οι γυναίκες ενδιαφέρονται για τη διάσταση της σχέσης και για τη δημιουργία αυτής, γι΄αυτό δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την επικοινωνία και δείχνουν ότι πραγματικά ακούν.

Αντίθετα, σύμφωνα με την Tannen οι άντρες είναι προσανατολισμένοι στην πληροφορία και στην επικοινωνία ως μέσο γνώσης και ταυτόχρονης κυριαρχίας. Γι’αυτόν τον λόγο δείχνουν μικρότερο ενδιαφέρον για ό,τι λέει ο συνομιλητής τους, διακόπτουν περισσότερο, ενώ λιγότερο συχνά επιλέγουν θέματα σχεσιακού ενδιαφέροντος. Επιπλέον, αν προκύψει κάποιο θέμα συζητήσης για το οποίο δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα, θα αλλάξουν θέμα και θα μεταβούν σε κάποιο άλλο στο οποίο είναι περισσότερο ειδικοί. Σημαντικό ωστόσο είναι να αναφερθεί πως αυτοί οι τρόποι επικοινωνίας δεν αντιστοιχούν μόνο σε αλληλεπιδράσεις με το αντίθετο φύλο, αλλά αυτό συμβαίνει και από άντρες προς άντρες και από γυναίκες προς γυναίκες (DeVito, 2000).

Σε συνέχεια της ανάλυσης της Tannen, αναφέρεται ότι οι άντρες στοχεύουν στον σεβασμό μέσω της ειδίκευσής τους σε κάποιο θέμα ενώ σκοπός των γυναικών είναι να φανούν αρεστές, γι’αυτό άλλωστε πολλές συμφωνούν και δείχνουν ότι ακούν τον συνομιλητή. Οι διαφορές ωστόσο στην ακρόαση δεν οφείλονται σε προσωπικά κίνητρα – δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, αλλά φαίνεται ότι είναι περισσότερο ο τρόπος κοινωνικοποίησης αντρών και γυναικών.

Είναι ευρέως γνωστή η ρήση ότι σήμερα οι άνθρωποι ακούν για να μιλήσουν και όχι για να ακούσουν πραγματικά και με ενσυναίσθηση. Στην ουσία οι διαφυλικές διαφορές δεν οφείλονται σε βιολογικούς παράγοντες αλλά είναι κοινωνικά κατασκευάσματα. Επομένως οι άνθρωποι σήμερα δεν είναι απαραίτητο να συνεχίσουν να ακολουθούν μεροληπτικά αυτά τα πρότυπα που αντικατοπτρίζονται στα δίπολα άντρας – πληροφορία / κυριαρχία και γυναίκα – αρεστή / σχέση. Μπορούν και οι γυναίκες να είναι ειδικές σε κάποιο θέμα ενώ αντίστοιχα μπορούν και οι άντρες να μιλούν για σχέσεις και για συναισθήματα. Από την άλλη πλευρά μια τέτοια μελέτη είναι πολύ χρήσιμη, διότι μπορούμε να καταλάβουμε, να εξηγήσουμε πολλές καθημερινές συμπεριφορές που αποτελούν προβλήματα της επικοινωνίας αλλά και να δούμε τον «άλλο» από μια διαφορετική οπτική, πιο κοινωνιοψυχολογική.

Βιβλιογραφικές Αναφορές:

DeVito, J.A. (2000). Ανθρώπινη επικοινωνία. (μτφρ. Κουβαράκου, Δ.)

Οι εικόνες ανακτήθηκαν από: pexels.com και unsplash.com

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories