Ψtalk: ”Δεν είμαι πολύ κοινωνική και ντρέπομαι..”
Ψtalk: ”Δεν είμαι πολύ κοινωνική και ντρέπομαι..”

Ψtalk: ”Δεν είμαι πολύ κοινωνική και ντρέπομαι..”

Είμαι φοιτήτρια, 19 ετών και προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου. Πιστεύω αυτό με κρατάει πίσω σε πολλά πράγματα “της ηλικίας μου”. Δεν είχα ποτέ σχέση, γιατί είμαι επιλεκτική και αυτό δεν θεωρώ ότι είναι κακό. Απλώς, κάποιες φορές απομακρύνω τα αγόρια, συνήθως συνδέομαι/ελκύομαι από άτομα που ξεκινάμε φιλική σχέση γιατί θέλω χρόνο για να γνωρίσω τον άλλο. Τώρα, ως φοιτήτρια μου έχει τύχει πολλές φορές ο άλλος να με “καρφώνει” με τα μάτια του και να μην το αντιλαμβάνομαι μόνο εγώ αλλά ποτέ δεν τυχαίνει να μου μιλήσει κανείς. Ένα άλλο θέμα που με απασχολεί είναι το θέμα παρέα, γιατί ενώ αρχικά ήμασταν μια σχετικά μεγάλη παρέα, πλέον όλοι έχουν αποστασιοποιηθεί μεταξύ τους, εκτός από εμένα, που μιλάω σχεδόν με όλους, γιατί με εμένα δεν αναπτύχθηκε κάποιο πρόβλημα και έχω μπει στην μέση αρκετές φορές. Δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω τελείως από όλους ξεκινώντας μια καινούργια αρχή όσον αφορά τις παρέες. Επιπλέον, δεν είμαι πολύ κοινωνική και πιο πολύ ντρέπομαι, με αποτέλεσμα να μην έχω γνωρίσει πολλά άτομα και να μην ξέρω πώς να τα προσεγγίσω. Ενώ ξέρω ότι έχω ακόμα και τώρα κάποιον δίπλα μου, έστω και χωριστά άτομα, σκέφτομαι, αν θέλω να κάνω κάτι σε ποιόν να απευθυνθώ, γιατί μετά θα παρεξηγηθώ. Πχ. αν πω στην Χ πάμε για καφέ, θα πει ο Ψ , εμένα γιατί δεν το είπες κτλ… Και όλα αυτά συμβαίνουν στον τόπο που σπουδάζω, γιατί ευτυχώς έχω 2 πολύ καλές φίλες, οι οποίες όμως είναι μακριά μου. Γενικά πάντως “κολλάω” σε παρέες που τελικά καταλαβαίνω ότι δεν μου ταιριάζουν αλλά μου παίρνει αρκετό χρόνο μέχρι να απομακρυνθώ τελείως. Επίσης, δεν έχω καταλάβει αν οι υπόλοιποι από την παρέα είναι καλά μαζί μου για κάποιο σκοπό, δηλαδή έχω φτάσει στο σημείο να υποπτεύομαι τους πάντες.

Από την: Ε.


Αγαπητή Ε,

Ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας τις σκέψεις σου και τους προσωπικούς σου προβληματισμούς γύρω από τόσο κομβικά θέματα, όπως η ερωτική αλληλεπίδραση και οι φιλικές σχέσεις, ενδεχομένως και η δυναμική μεταξύ των δύο.

Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο με τη σειρά την οποία τα αναφέρεις, το κομμάτι δηλαδή των ερωτικών αλληλεπιδράσεων το οποίο σε προβληματίζει. Αν καταλαβαίνω καλά, κάνοντας την αυτό-παρατήρησή σου, έχεις αρχίσει να εντοπίζεις ότι νιώθεις πως σου ταιριάζει περισσότερο το να γνωρίσεις ένα αγόρι μέσα από μια φιλική παρέα, παρά με κάποιον άλλο τρόπο. Χρειάζεσαι λες χρόνο, και αναρωτιέμαι αν έχεις σκεφτεί ποτέ τι έχει να σου πει η ανάγκη σου αυτή. Μήπως νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια σε μια ήδη υπάρχουσα οικεία σχέση; Παρατηρείς επίσης, αν καταλαβαίνω καλά, ότι ενώ τα αγόρια σε βρίσκουν ελκυστική, παρ’ όλα αυτά κάπως δεν κάνουν το επόμενο βήμα για να ξεκινήσει μια γνωριμία, και κάπως σαν να υπάρχει εκεί ένα γιατί το οποίο ψάχνεις. Αναρωτιέμαι και πάλι σε αυτό σημείο, εσύ πώς νιώθεις με αυτό; Μήπως με κάποιο τρόπο μέσα από τη μη λεκτική επικοινωνία που υπάρχει σε αυτή τη συνθήκη του φλερτ, εκπέμπεις με κάποιο τρόπο μια οριοθέτηση; Αυτές είναι κάποιες από τις σκέψεις μου, που θα μπορούσες να αναλογιστείς πάνω τους, αν φυσικά σε βοηθούν και νιώθεις και εσύ ότι έχει νόημα για εσένα να σταθείς σε αυτά τα κομμάτια.

Προχωρώντας παρακάτω, αναφέρεσαι στη φιλική σου παρέα, η οποία φαίνεται να βρίσκεται σε ένα στάδιο επαναδιαπραγμάτευσης των σχέσεων μέσα σε αυτή. Η δική σου θέση όπως μας την περιγράφεις, μοιάζει να είναι ουδέτερη, φαίνεται σαν να είσαι το πρόσωπο που κρατάει και ισορροπεί την παρέα αυτή. Και αν καταλαβαίνω καλά, σαν αυτό να έχει αρχίσει να φέρνει και μια κούραση, και μια τάση να απομακρυνθείς από την παρέα και να δημιουργήσεις μια νέα ίσως. Κάτι τέτοιο όμως δεν μοιάζει και πολύ εύκολο για εσένα καθώς αναγνωρίζεις χαρακτηριστικά σου όπως η συστολή και η όχι και τόση κοινωνικότητα, τα οποία εμποδίζουν τη σύναψη νέων σχέσεων.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σου φωτίσω μια σκέψη μου, την οποία και πάλι εσύ θα αποφασίσεις τι θα την κάνεις, αν σου ταιριάζει ή όχι. Στα δικά μου μάτια βλέπω μια Ε. η οποία βρίσκεται σε ένα πολύ μεταβατικό στάδιο και επαναπροσδιορίζει κομμάτια του εαυτού της. Σαν τα κομμάτια σου τα ήδη χτισμένα και οικεία, να μην μπορούν πια να σε εξυπηρετήσουν πλήρως, οπότε είσαι σε φάση που τα δοκιμάζεις. Οι ήδη σχέσεις σου, οι ήδη τρόποι σου να σχετίζεσαι με φίλους και συντρόφους, η τάση σου να ισορροπείς καταστάσεις, η συστολή σου και η αίσθηση ασφάλειας που σου δίνουν όλα αυτά, έρχονται με έναν τρόπο και συγκρούονται με νέες καταστάσεις, με νέες ανάγκες, με νέα πρόσωπα. Η σύγκρουση αυτή είναι μια ευκαιρία ανάπτυξης, μια ευκαιρία βαθύτερης γνωριμίας σου με τον εαυτό σου αλλά και μια ευκαιρία να εντάξεις νέα χαρακτηριστικά και στοιχεία σε αυτόν, που θα ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα σου. Και στα δικά μου μάτια η διαδικασία αυτή είναι πολύτιμη και συγκινητική.

Θα ήθελα να κλείσω λέγοντάς σου πως σε οποιαδήποτε περίπτωση νιώσεις ότι χρειάζεσαι στήριξη προκειμένου να βάλεις ίσως σε μία τάξη όλες αυτές τις αλλαγές που συμβαίνουν καθώς εξελίσσεσαι, μη διαστάσεις να ξεκινήσεις το υπέροχο ταξίδι της ψυχοθεραπείας. Δεν υπάρχει πιο όμορφος τρόπος να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να μάθεις να του επιτρέπεις να εξελίσσεται προς όποια κατεύθυνση χρειάζεται κάθε φορά.

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com