Βλέποντας μια ταινία τρόμου ή περπατώντας μόνοι στο σκοτάδι όλοι μας έχουμε βιώσει το αίσθημα του φόβου. Ακόμη, πηγαίνοντας σε μια συνέντευξη για δουλειά ή δίνοντας εξετάσεις όλοι μας έχουμε νιώσει δυσφορία και άγχος. Τι γίνεται όμως όταν το άγχος και ο φόβος είναι κλινικής σημασίας και πως τα βιώνουν άτομα σε διαφορετικούς πολιτισμούς από τον δικό μας;
Γενικά το άγχος ορίζεται ως ανησυχία για ένα ζήτημα και ο φόβος ως αντίδραση σε έναν κίνδυνο. Όταν όμως μιλάμε για διαταραχές οι αντιδράσεις αυτές συνοδεύονται από έντονη και συνεχή διέγερση, διαταράσσεται η λειτουργικότητα του ατόμου και ο φόβος είναι δυσανάλογος του πραγματικού κινδύνου. Άνθρωποι από κάθε πολιτισμικό πλαίσιο παρουσιάζουν προβλήματα που σχετίζονται με αγχώδεις διαταραχές αλλά και φοβίες.
Στην Ιαπωνία, ένα σύνδρομο που ονομάζεται ταιζίν κυοφούσο χαρακτηρίζεται από φόβο του ατόμου μήπως δυσαρεστήσει τους άλλους ή τους προκαλέσει αμηχανία. Τα άτομα με το σύνδρομο αυτό αποφεύγουν την βλεμματική επαφή και φοβούνται μήπως έχουν κάποια σωματική οσμή ή σωματική δυσμορφία.
Ακόμη, μια διαταραχή παρόμοια με την διαταραχή πανικού εμφανίζεται στους Ινουίτ της δυτικής Γροιλανδίας και ονομάζεται καγιάκ-ανγκστ. Αφορά τους κυνηγούς φώκιας που όντας μόνοι τους στην θάλασσα ενδέχεται να βιώσουν έντονο φόβο και αποπροανατολισμό.
Επιπλέον, στο Πόρτο Ρίκο εμφανίζεται η ατάκε ντε νέρβιος (νευρική προσβολή) και περιλαμβάνει σωματικά συμπτώματα και τον φόβο του ατόμου ότι θα τρελαθεί.
Στην Νότια και Ανατολική Ασία αναφέρεται το σύνδρομο κόρο που είναι ένας ξαφνικός φόβος του ατόμου ότι τα γεννητικά του όργανα θα εισχωρήσουν στο εσωτερικό του σώματός του.
Το σύνδρομο σένκουι εμφανίζεται στην Κίνα αλλά μοιάζει και με σύνδρομα που εμφανίζονται στην Ινδία και την Σρι Λάνκα. Αφορά ένα έντονο άγχος του ατόμου που συνοδεύεται με σωματικά συμπτώματα που αποδίδονται στην απώλεια σπέρματος μέσω του αυνανισμού ή την υπερβολική σεξουαλική επαφή.
Αναφορές του συνδρόμου σούστο έχουν γίνει από άτομα στην Λατινική Αμερική και από Λατίνους στις Ηνωμένες Πολιτείες και σχετίζεται με την πεποίθηση ότι ένας έντονος τρόμος έκανε την ψυχή του ατόμου να απομακρυνθεί από το σώμα του.
πιμπλοκτοκ ονομάζεται το σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από μια σύντομη κρίση που διαρκεί μέχρι και 30 λεπτά, κατά τη διάρκεια της οποίας το άτομο σκίζει τα ρούχα του, φωνάζει, γίνεται βίαιο και μετά δραπετεύει. Συχνά ακολουθούν κρίσεις επιληπτικού τύπου και τέλος μια περίοδος κατά την οποία το άτομο πέφτει σε κώμα. Όταν συνέρχεται, σπανίως θυμάται το επεισόδιο. Το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται στους Εσκιμώους.
Εμφανίζεται στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ και ονομάζεται σπελ. Είναι το σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από κατάσταση ύπνωσης, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ασθενής επικοινωνεί με πνεύματα ή με άτομα που έχουν πεθάνει.
Όσο ερευνούμε τους διάφορους πολιτισμούς τόσο θα ανακαλύπτουμε και περισσότερες παράδοξες για εμάς φοβίες. Ωστόσο για τα άτομα των πολιτισμών αυτών, τον τρόπο ζωής τους και τις πεποιθήσεις τους μόνο παράδοξες δεν είναι.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
A. Kring- G. Davinson , J. Neale- S. Johnson
Εκδόσεις Gutenberg
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΝΗΛΙΚΑ
Άννα Χριστοπούλου
Εκδόσεις Τόπος
