Το διαζύγιο είναι τόσο οδυνηρό που κατατάσσεται από τις έρευνες στην δεύτερη θέση της λίστας των αγχογόνων καταστάσεων, αμέσως μετά τον θάνατο αγαπημένου προσώπου, ανάμεσα σε 43 θεωρητικά τραυματικές καταστάσεις, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες στην Κλίμακα Κοινωνικής Αναπροσαρμογής των Holmes και Rahe. Άλλωστε στο διαζύγιο μιλάμε -με την γλώσσα της ψυχής- για μια απώλεια ενός γονέα από την ζωή των παιδιών.
Είναι μια διαδικασία πένθους, που εμπεριέχει μια σειρά αλληλοεπικαλυπτόμενων σταδίων που ούτε η σειρά τους είναι η ίδια για τον καθένα μας, αλλά ούτε και η ένταση τους.
Πάμε να τα εξετάσουμε αναλυτικά:
1) Άρνηση
Στην αρχή νομίζουμε πως ευθυνόταν η δική μας ανεπάρκεια. Εξαιτίας της δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε τα προβλήματα του γάμου μας καθώς και τα συναισθήματά μας . Αυτό προκαλεί ένα σκαμπανέβασμα στα συναισθήματα μας και μπορεί ακόμη και να οδηγήσει στην πεποίθηση ότι θα ξανά-φτιαχτεί η σχέση του γάμου μας.
2) Σοκ
Μπορεί να αποκτήσετε μη- φυσιολογικές συμπεριφορές. Το σοκ του χωρισμού θα επιδράσει ισχυρά στα συναισθήματα σας και θα σας πανικοβάλει. Αυτός ο πανικός κυρίως εντατικοποιείται όταν έρχεται η συνειδητοποίηση των χρόνων αφοσίωσης στον γάμο και την οικογένεια.
3) Εναλλασσόμενα Συναισθήματα
Θα είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθούν υπό έλεγχο τα συναισθήματα μας. Από το να υπάρχει ελπίδα μέσα σας μέχρι το να υπάρχει μονάχα απελπισία. Θα προσπαθήσετε να κατανοήσετε τι έφερε μέχρι εδώ τον γάμο και την σχέση σας. Ίσως να φτάσετε και στο να χαρακτηρίσετε τον γάμο σας «αποτυχημένο».
4) Διαπραγμάτευση
Έχετε μια στάλα αισιοδοξίας ότι θα τα βρείτε με τον/την σύντροφο και ο γάμος θα ευδοκιμήσει. Είστε διατεθειμένοι να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να βελτιώσετε τον εαυτό σας. Μπορεί ακόμα να προβείτε και σε «δραστικά» μέτρα για να αλλάξετε την γνώμη του/της συντρόφου σας. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσετε, όμως, είναι ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε τα συναισθήματα του παρτενέρ σας. Με αυτόν τον τρόπο σας απλά καθυστερείτε το αναπόφευκτο. Οφείλετε να διαχειριστείτε την πραγματικότητα.
5) Απόσυρση
Όταν υπάρξει η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να φέρεις πίσω τον/την σύντροφο σου σταματάς να τον κατηγορείς. Μπορείτε να αναγνωρίσετε τα λάθη σας και να διακρίνετε τι συνέβαλε στο τέλος του γάμου σας. Μπορεί ακόμα και να νιώσετε μια αίσθηση ελευθερίας και μια καλύτερη προοπτική για το μέλλον. Μπορείτε πια να αποσυρθείτε και να προχωρήσετε.
6) Αποδοχή
Σταματάνε επιτέλους τα αρνητικά συναισθήματα. Επιτέλους νιώθετε ότι είστε σε θέση να ζήσετε μια ζωή γεμάτη ευτυχία και ικανοποίηση. Αυτό το στάδιο είναι μια χρονική περίοδος ανάπτυξης («Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» όπως λέει και Γεράσιμος Ευαγγελάτος δια στόματος Νατάσσας Μποφίλιου). Επιτέλους θα καταλάβετε ότι υπάρχει ζωή και μετά το διαζύγιο. Συνειδητοποιείτε πως υπάρχουν περισσότερα θετικά πράγματα που πρέπει να περιμένετε στη ζωή σας.
Καταληκτικά πρέπει να θυμάστε ότι η ολοκληρωτική και επίμονη άρνηση του διαζυγίου συνίσταται σε άρνηση της όλης της πραγματικότητας. Αυτή μπορεί να έχει αρνητικές επιδράσεις, ατομικές δυσλειτουργίες, ακόμη και παρανοϊκές διεργασίες.
Όπως και να το διαχειριστείτε παραμένει απώλεια και την ακολουθεί πένθος. Πάντως μην συνεχίζετε να αρνείστε το τέλος της σχέσης γιατί τότε, εκτός της απώλειας του/της συντρόφου σας, θα υπάρχει απώλεια και της ψυχικής σας υγείας.