Είναι στιγμές που επιζητώ την βοήθεια ενός ειδικού αλλά φοβάμαι να εκφράσω τα συναισθήματα μου. Από μικρή θυμάμαι στο σχολείο δεν μίλαγα σχεδόν καθόλου ,όσες φορές μου ασκούσαν bullying παιδιά κι καθηγητές τόσο είχα θωρακίσει το μυαλό μου, τα αυτιά, την καρδιά μου.
Πνιγόμουν από τότε αλλά όχι σε τόσο βαθμό καθώς δεν με αποσχολούσε ιδιαίτερα ή καλύτερα δεν ήξερα πως να εκφράζω αυτά που ένιωθα. Και φτάνουμε στο σήμερα που έχω καταλήξει μόνη ούτε πραγματικούς φίλους έχω ούτε δεν έχω συνάψει ερωτικό δεσμό μιας κι με τον τρόπο τους αποτελούνταν το κύριο πρόβλημα μου στις διαπροσωπικές κι επικοινωνιακές σχέσης.
Με αποτέλεσμα να απομακρυνθώ από τον εξωτερικό κόσμο και με τον καιρό να γίνομαι πιο κλειστή. Η μοναξιά έχει γίνει φίλος μου χωρίς να θεωρηθεί κακό αυτό. Έχω συμφιλιωθεί κι μ’ αρέσει να περνάω μόνη μου. Φυσικά το πρόβλημα προέρχεται από την οικογένεια που ποτέ δεν μιλάμε για τα συναισθήματα/τις σκέψεις μας, πιστεύω πως με έκαναν χωρίς να γνωρίσουν πως εκτός από την ζωή που σου προσφέρουν έχουμε ανάγκη κι για αλλά πράγματα. Κι για αυτό είναι ένας λόγος που η μητέρα πάσχει από κατάθλιψη. Πως να ανοιχτώ για κάτι από την στιγμή που δεν μου έμαθαν να τα αναγνωρίζω/εκφράζω κι εν τέλει να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου; Το γεγονός ότι δεν μιλάω πολύ μου έχει δημιουργήσει βαθιές ασφάλειες και άγχος που εντέλει έχουν οδηγήσει σε ψυχοσωματικά.Από την: Ada
Αγαπητή Ada,
Ευχαριστούμε που ανοίχτηκες και μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία σου. Λέγοντας πως φοβάσαι να μιλήσεις σε κάποιο ειδικό για τα συναισθήματα σου, ίσως το να μιλήσεις εδώ και να ανοιχτείς να είναι και το πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Γράφεις πως από μικρή έκρυβες τα συναισθήματα σου, δεν μίλαγες, πως νιώθεις ότι δεν έχεις πραγματικούς φίλους και κάποιο σύντροφο, έχεις δυσκολία στην επικοινωνία. Παράλληλα, πως έχεις συμφιλιωθεί με τη μοναξιά. Από τα λόγια σου αντιλαμβάνομαι ένα διπλό μήνυμα. Από τη μια αναφέρεις ως δυσκολία και κάτι το οποίο σε έχει απασχολήσει και εξακολουθεί να σε απασχολεί και στο τώρα, το να θες να έχεις πραγματικούς φίλους, ένα σύντροφο να μπορείς να επικοινωνείς και να μοιράζεστε πράγματα. Από την άλλη, λες πως είσαι εντάξει με τη μοναξιά. Η μοναξιά δεν αντιστοιχεί με κάτι κακό, ούτε είναι κακό να την επιλέγεις. Μπορεί να καταστεί βοηθητική στην ανασυγκρότηση, την ξεκούραση, την ξεκαθάριση των στόχων σου και των επιθυμιών σου. Όμως από τα λόγια σου, καταλαβαίνω πως θέλεις να ανοιχτείς προς τα έξω. Σαν πίσω από τα λόγια σου να κρύβεται ένα παράπονο για όλα αυτά που έχεις στερηθεί και δεν έχεις γνωρίσει από μικρή. Και καθώς δεν τα έχεις γνωρίσει, δεν τα έχεις νιώσει και δεν μπορείς να εκφράσεις την ανάγκη σου αυτή.
Συνεχίζοντας την ανάγνωση του κειμένου σου, γράφεις για τους γονείς σου, τους θεωρείς υπεύθυνους για αυτές σου τις δυσκολίες. Εννοείται πως οι γονείς και όλα τα υπόλοιπα κοντινά μας άτομα διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας μας. Οι γονείς σου προσπάθησαν, με βάση τις γνώσεις τους και ότι θεωρούσαν για εσένα καλύτερο, να σε μεγαλώσουν. Και εκείνοι αντίστοιχα ίσως να μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον το οποίο να μην ήταν δεκτικό στο μοίρασμα σκέψεων και συναισθημάτων, και άθελα τους, ακόμα και αν αυτό δεν το θεωρούν ιδανικό για την μεταξύ σας σχέση, να σε έσπρωξαν και εσένα να υιοθετήσεις τη στάση αυτή.
Στο τώρα- δεν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που μεγάλωσες, μπορείς όμως να αλλάξεις την στάση σου, τον τρόπο που το βλέπεις. Με το να κατηγορείς τους γονείς σου ακινητοποιείσαι. Ρίχνεις το φταίξιμο σε αυτούς και απομακρύνεις τη δική σου ευθύνη για τη συμπεριφορά σου. Δες τι μπορείς να κάνεις εσύ για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, ώστε να μπορείς να ανοίγεσαι, να μιλάς για τα συναισθήματα σου, να χτίζεις γέφυρες επικοινωνίας. Θα σε συμβούλευα να επισκεφθείς έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Σε ένα πλαίσιο ασφάλειας και εμπιστοσύνης θα μπορέσετε από κοινού να διερευνήσετε όλες αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου. Δεν είναι εκεί για να σε κρίνει για αυτά που λες και νιώθεις, για να φοβάσαι να τα εκφράσεις. Είναι εκεί σύμμαχος σου στις δυσκολίες που βιώνεις.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να σου τονίσω πως παρόλες τις δυσκολίες που βιώνεις με την έκφραση των συναισθημάτων σου και την επικοινωνία με τους άλλους, βλέπω ένα άτομο που έχει επίγνωση των συναισθημάτων του, μπορεί να τα αναγνωρίσει και να τα ονοματίσει. Μόνο θετικό είναι αυτό για εσένα, για να μπορέσεις να δουλέψεις όλα αυτά που σε δυσκολεύουν και να τα διαχειριστείς προς όφελός σου.
Εύχομαι οι σκέψεις μου αυτές να φανούν βοηθητικές. Είμαστε στη διάθεση σου για οτιδήποτε χρειαστείς.
