Καλησπέρα σας. Θα προσπαθήσω να είμαι περιγραφική και να μην σας κουράσω. Εργάζομαι από το σπίτι εδώ και σχεδόν 3 χρόνια (από πριν τον covid), τρέχω την δική μου επιχείρηση και δουλεύω με δικά μου ωράρια όμως τον τελευταίο χρόνο νιώθω πως δεν έχω δύναμη για να δουλέψω, ούτε μπορώ να συγκεντρωθώ εύκολα, κάνω τα πάντα για να αποφύγω τις υποχρεώσεις μου με αποτέλεσμα να νιώθω και τύψεις για τις καθυστερήσεις που προκύπτουν. Έκανα συνεδρίες με ψυχολόγο και ψυχίατρο και το πόρισμα ήταν πως έχω μιας ελαφριάς μορφής κατάθλιψη και ίσως έχω πάθει burn out στο παρελθόν. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή εδώ και σχεδόν 6 μήνες αλλά δεν νιώθω πως έχει αλλάξει κάτι. Ο ψυχίατρός μου επιμένει πως πρέπει να κάνω κι εγώ κάτι για να βοηθήσω την κατάσταση όμως δεν έχω το κουράγιο. Η ψυχολόγος μου, μου λέει πως αν δεν κάνω τις δραστηριότητες που μου έχει πει (γνωστικά σφάλματα, κλπ), δεν έχει πολύ νόημα να κάνουμε συνεδρίες. Νιώθω πως έχω πιάσει πάτο και δεν υπάρχει κάτι να με βοηθήσει. Τι προτείνετε;
Από την: Jenny C
Αγαπητή Jenny,
Σε ευχαριστώ που θέλησες να μοιραστείς μαζί μας αυτό που βιώνεις. Διάβασα πολύ προσεχτικά αυτό που έγραψες, καταλαβαίνω πως αυτό που βιώνεις είναι δύσκολο σαφώς, ωστόσο θα μπορούσαν να υπάρχουν αρκετοί λόγοι που μπορεί συναισθηματικά να σε οδήγησαν εκεί. Αρχικά, θα ήθελα να σου πω ένα μεγάλο μπράβο σχετικά με την εργασία σου που στο διάστημα αυτό που μεσολάβησε τα τελευταία χρόνια πήρες αυτήν την δύσκολη απόφαση να τρέξεις την δική σου επιχείρηση. Αυτό από μόνο του μου δείχνει ένα άνθρωπο με θάρρος, μεράκι και επιμονή.
Με βάση όσα γράφεις ότι βιώνεις το τελευταίο διάστημα και σε σχέση με όσα σου είπαν οι γιατροί σου, μου γεννούνται διάφορα ερωτήματα που θα ήθελα να στα θέσω, για να δεις και εσύ μήπως εντέλει βρεις κάποια συσχέτιση μέσα από αυτά ή κάτι που μπορεί να σου παρακινήσει κάτι βαθύτερο που θα ήθελες να το ερευνήσεις και εσύ προσωπικά καλύτερα.
Αρχικά, αναρωτιέμαι και αν είναι κάτι που θα μπορούσε να παίζει και βασικό ρόλο μίας και ήταν το πρώτο πράγμα που ανέφερες, από αυτά που βιώνεις ( έλλειψη συγκέντρωσης, αδυναμία εκτέλεσης υποχρεώσεων, τύψεις), είναι συναισθήματα που γεννήθηκαν μετά την έναρξη και το πέρας της εργασίας σου ή θα μπορούσε κάποια από αυτά να προϋπήρχαν ως έναν βαθμό πριν ανοίξεις την επιχείρηση σου και μπορεί να μην τα είχες παρατηρήσει; Ίσως και λόγω των υποχρεώσεων και έντονων ρυθμών που απαιτούν αυτού του είδους οι δουλειές που πρέπει να περνούν όλα από το χέρι σου.
Ένα δεύτερο ερώτημα που θα ήθελα να θέσεις στον εαυτό σου είναι, αν σου αρέσει η δουλειά που έχεις. Για να το διευκρινίσω και καλύτερα πριν αρχίσουν όλα αυτά τα αρνητικά βιώματα, η εργασία σου, η επιχείρηση σου ήταν κάτι εξ’ αρχής που σου απόφερε ικανοποίηση; Ή εντέλει αυτή η ικανοποίηση μπορεί να σταμάτησε (αν σταμάτησε), λόγω των κοινωνικών ή οικονομικών συνθηκών που προέκυψαν ή ίσως λόγω κάποιων δυσκολιών στο ρόλο αυτόν που ανέλαβες με τόσες υποχρεώσεις και πιθανότητα και με αρκετά έξοδα ίσως;
Στα θέτω αυτά περισσότερο για να μπεις στην διαδικασία να εντοπίσεις το πότε ξεκίνησαν αυτά που σε ταλαιπωρούν. Έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε πότε σταματήσαμε να είμαστε καλά και να ενεργούμε διαφορετικά από ότι παλιά με αρνητικό αντίκτυπο βέβαια. Με βάση αυτό που γράφω τώρα κιόλας, αναρωτιέμαι, πότε ήταν μία καλή χρονική περίοδος για εσένα που μπορεί να ήσουν για παράδειγμα παραγωγική, να ένιωθες καλά με αυτά που έκανες…Τι μπορεί να άλλαξε σε αυτό το μεσοδιάστημα που να ανατράπηκαν αυτά που έκανες και ένιωθες; Επίσης, τι είναι αυτό που σε κάνει να έχεις αποφευκτικές συμπεριφορές πχ των υποχρεώσεων σου όπως ανέφερες και εσύ; Έχεις υποστήριξη από το περιβάλλον σου τόσο σε σχέση με την επιχείρηση σου όσο και με το πώς νιώθεις πλέον;
Σε σχέση πάντως με αυτά που σου ανέφεραν ο ψυχίατρος και ο ψυχολόγος σου, έχουν δίκιο. Αυτό το αναφέρω καθώς σε περίπτωση κατάθλιψης ή burn out που ανέφερες ότι σου βρήκαν, καθώς και σε άλλες περιπτώσεις ή μορφές που αφορούν την ψυχική υγεία, είτε λαμβάνεις κάποια αγωγή είτε βρίσκεσαι σε ψυχοθεραπεία, η ατομική προσπάθεια που θα καταβάλουμε είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Αν σου έχουν προτείνει, για παράδειγμα, να κάνεις κάποιες δραστηριότητες ή ασκήσεις ίσως για τον εαυτό σου ή μικρά πράγματα μέσα στη μέρα, θα ήταν καλό να τα δοκιμάσεις. Ιδίως στην κατάθλιψη, και η πιο μικρή αλλαγή στις καθημερινές συνήθειες σου θα ήταν ωφέλιμη για να πας ένα βήμα μπροστά. Σαφώς και όταν νιώθεις έτσι όλα γύρω μπορεί να μοιάζουν “βουνό”. Γι’ αυτό και θα σου πρότεινα να πας βήμα-βήμα, μην πιεστείς σε κάτι που δεν που μπορείς να κάνεις μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή επειδή πρέπει ή στο επέβαλλαν. Πολλές φορές, το σώμα και το μυαλό αντιδρούν έτσι γιατί ίσως έχουν ανάγκη από ένα διάλειμμα ή υπάρχουν πολλές καταπιέσεις και άγχη που δεν έχουν δουλευτεί, με αποτέλεσμα να βιώνουμε και φάσεις αναβλητικότητας ή αποφυγής.
Θα ήταν ωφέλιμο και για εσένα, να δουλέψεις τι σε δυσκολεύει στο να κάνεις κάτι από αυτά που σου έχουν αναφέρει, στον δικό σου χρόνο βέβαια. Και να σκεφτείς μήπως μπορεί να σου λείπει κάτι από την ζωή σου ή την καθημερινότητα σου και να σε πήγε πίσω σε αυτό το κομμάτι, καθώς και να σκεφτείς πώς θα ήθελες να είναι η ζωή σου από εδώ και πέρα ώστε να έχεις ένα πλάνο να βαδίσεις πάνω σε και αυτό και να το δουλέψεις εσωτερικά και ψυχοθεραπευτικά.
Ελπίζω να σου έδωσα ένα πάτημα να σκεφτείς κάποια πράγματα και να πας πιο αποφασισμένη στην θεραπεία σου. Είμαστε εδώ για εσένα.
