Καλησπέρα. Νιώθω απαίσια και είμαι σε αδιέξοδο. (23 ετών,22 το αγόρι μ). Μου ζήτησε χρόνο (είναι η δεύτερη φορά μέσα σ αυτά τα χρόνια που ζητάει χρόνο) γιατί όπως λέει δεν ξέρει αν του έχει τελειώσει γιατί μετά από κάθε τσακωμό νιώθει πως απομακρυνόμαστε και θέλει χρόνο να καταλάβει αν του τελείωσε ή όχι. Του είπα οκ πάρε χρόνο παίρνω και ‘γω τον δικό μου. (Δεν ορίσαμε χρονικό διάστημα).Έχουν περάσει 4-5 μέρες και δεν έχει επικοινωνήσει. Εγώ πιέζομαι μέσα μου, είμαι χάλια γιατί έχω την πρόθεση να δουλέψω για αυτή τη σχέση αλλά δεν έχει στείλει ακόμα. Να στείλω εγώ ή θα πιστεύει πως τον πιέζω και δεν σέβομαι το γεγονός πως θέλει χρόνο; Σας παρακαλώ βοηθήστε με.
Από την: Kat
Αγαπητή Κατ,
Αρχικά θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για το θάρρος σου να μοιραστείς μαζί μας αυτό που σε απασχολεί, να εκφράσεις τις αγωνίες και τους προβληματισμούς σου, ώστε να μπορέσεις να βρεις τις απαντήσεις στα διλήμματά σου.
Περιγράφεις το αδιέξοδο που βιώνεις με την σχέση σου και αντιλαμβάνομαι ότι είναι κάτι πολύ δύσκολο και επίπονο να το διαχειριστείς από μεριάς σου, αλλά είναι πολύ σημαντικό που μπαίνεις στην διαδικασία να ζητήσεις μια συμβουλή δείχνοντας ειλικρινή πρόθεση να κάνεις από μεριάς σου το καλύτερο δυνατό.
Αναφέρεις ότι αυτή η σχέση έχει διάρκεια χρόνων. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα πράγματα για τη σχέση σας. Πότε ξεκίνησε, ποιες είναι οι συμπεριφορές σας μέσα σε αυτή, τον τρόπο επικοινωνίας σας, τα συναισθήματα, τα κοινά σας στοιχεία, τις διαφορές σας. Σύμφωνα με τις ηλικίες σας, μπορώ να υποθέσω ότι είναι από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη, μακροχρόνια σχέση και των δύο σας, οπότε ως ένα επίπεδο είναι λογικό και ταιριάζει να βρίσκεστε και οι δύο αντιμέτωποι με καταστάσεις πρωτόγνωρες.
Μας περιγράφεις ότι ο σύντροφός σου μετά από σχεδόν κάθε τσακωμό, έχει μια συγκεκριμένη αντίδραση, η οποία αφορά την απομάκρυνσή του από εσένα, βάζοντας στο μικροσκόπιο και αμφιβάλλοντας για τα αισθήματά του. Τι είδους συγκρούσεις βιώνετε; Πάνω σε ποια θέματα; Πώς συμπεριφέρεται ο καθένας σας την ώρα της διαφωνίας; Είναι πολύ φυσιολογικό να υπάρχουν διαφωνίες μέσα σε μία σχέση και μέσα από αυτές μια σχέση έχει και πολλές πιθανότητες να βελτιωθεί. Χωρίς διαφωνία δεν υπάρχει πρόοδος. Στις ανθρώπινες σχέσεις η σύγκρουση είναι κάτι αναπόφευκτο, αναμενόμενο και συχνά υγιές. Όσο πιο κοντινή είναι η σχέση, τόσο περισσότεροι οι λόγοι των διαφωνιών και των αντιπαραθέσεων. Προσπαθώ να καταλάβω την βαρύτητα των συγκρούσεών σας και αν αυτές, αποτελούν την αιτία ή την αφορμή, για να βγουν στην επιφάνεια άλλου είδους αιτήματα και ανησυχίες. Πολλές φορές, μια διαφωνία φαντάζει ασήμαντη, γιατί μπορεί να αφορά ένα πρακτικό ζήτημα, που μπορεί να είναι άμεσα επιλύσιμο αλλά είναι πιθανό αυτό να είναι μια κάλυψη για κάτι πιο ουσιώδες και σημαντικό, που οι δυο πλευρές δεν βρίσκουν κάποιον άλλον τρόπο να το επικοινωνήσουν. Ωστόσο, όταν καταφέρνουμε να παραδεχτούμε και να μιλήσουμε γι’ αυτά που πραγματικά μας ενοχλούν, οι συγκρούσεις παύουν να είναι μάταιες και λειτουργούν σαν ευκαιρία επικοινωνίας, ως μέσο αναγνώρισης των αναγκών και των συναισθημάτων κάθε μέρους της σχέσης.
Το θεωρώ πολύ όμορφο από μεριάς σου να σέβεσαι και να του δίνεις τον χώρο, που επιθυμεί. Αυτό δείχνει κατανόηση. Επίσης, αποτελεί μια καλή ευκαιρία να αναλογιστείς το δικό σου κομμάτι σε όλο αυτό. Πώς νιώθεις; Πώς θα ήθελες να επιλύονται οι συγκρούσεις σας; Τι προσδοκάς από αυτή τη σχέση; Ποια δικά σου χαρακτηριστικά μπορεί να δημιουργούν κάποια δυσκολία, μέσα στη σχέση σας; Η αλλαγή προέρχεται από εμάς και την κατανόηση του εαυτού μας. Είναι σημαντικό να τοποθετήσεις τα κριτήρια που επιθυμείς, για τη σχέση σου και με βάση αυτά να προσπαθήσεις να την εξελίξεις.
Θα πρότεινα να αναπτύξετε μία πιο ανοιχτή επικοινωνία και συναισθηματική εγγύτητα μέσα στη σχέση σας. Αφήνοντας χώρο, ώστε να ακουστούν οι φωνές και από τις δυο πλευρές, μπορεί να βιώσει κανείς μία αίσθηση ευελιξίας στη σχέση και την αξία της έννοιας «λειτουργική επικοινωνία», που με την σειρά της, θα επιτρέψει την ανάδειξη των αναγκών και επιθυμιών του κάθε συντρόφου μέσα στη σχέση, αναπτύσσοντας μεγαλύτερη οικειότητα. Οικειότητα είναι να μπορείς να ανοιχτείς στον σύντροφό σου και να έχεις εμπιστοσύνη ότι αυτά που θα μοιραστείς θα αντιμετωπιστούν με σεβασμό και φροντίδα. Ένας άνθρωπος έχει ανάγκη να μοιράζεται τις ελπίδες, τα όνειρα, και τις ανησυχίες του με τον σύντροφό του. Νιώθω ότι ο σύντροφός σου δεν γνωρίζει ακριβώς τι είναι αυτό που τον επηρεάζει πραγματικά, γι’ αυτό πιθανόν μπαίνει σε μια διαδικασία συναισθηματικής αξιολόγησης, αλλά είναι επίπονο και περιοριστικό να μπαίνεις σε μια διαδικασία να ικανοποιείς αιτήματα με βάση τον φόβο μην τον χάσεις, καθώς αυτό θα δημιουργήσει ένα συνεχόμενο-κυκλικό μοτίβο, που είναι πιθανό μελλοντικά, να σου δημιουργήσει δυσφορία.
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την αγάπη. Η αγάπη δεν είναι κάτι το οποίο δίνουμε ή παίρνουμε. Αντ’ αυτού, είναι κάτι, το οποίο καλλιεργούμε και αναπτύσσουμε, μια σύνδεση που μπορεί μόνο να καλλιεργηθεί μεταξύ δύο ανθρώπων, η οποία επίσης υπάρχει και στον καθένα από αυτούς ατομικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μπορούμε να αγαπάμε τους άλλους, μόνο όσο αγαπάμε και τον εαυτό μας. Η αγάπη μπορεί να επιβιώσει από «τραυματισμούς», μόνο όταν αναγνωρίζονται, επικοινωνούνται και θεραπεύονται. Αυτή η διαδικασία είναι συνεχής, χρειάζεται εγρήγορση, προθυμία και δέσμευση, ώστε να βοηθήσετε το «προχώρημα» της σχέσης σας.
Μία ξεκάθαρη, ειλικρινής και ποιοτική συζήτηση θα βοηθούσε και τους δύο να αντιληφθείτε τι ζητάτε από τη σχέση σας και πού δυσκολεύεστε, ώστε να αποφασίσετε, αν θέλετε να υποστηριχτείτε και ανελιχθείτε μαζί, χαράζοντας μια κοινή πορεία. Με γνώμονα τα συναισθήματά σας, την ευθύνη σας, τα όρια που επιθυμεί να θέσει ο καθένας και τον σεβασμό στις ανάγκες σας, η σχέση σας έχει περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσει στέρεες βάσεις και σε μελλοντική σύγκρουση, η πρώτη αντίδραση να μην είναι η απομάκρυνση και η ρήξη, αλλά η ακρόαση και η ενσυναίσθηση.
Ελπίζω να σε βοήθησα από μεριάς μου και παραμένουμε στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς.
