Καλησπέρα σας..είχα μια σχέση για περίπου δύο μήνες τις πρώτες μέρες πήγαινε πολύ καλά αλλά λόγω αλλαγής της δουλειάς μου δούλευα υπερβολικά πολλές ώρες και πιεστικα πολύ σε σημείο που συζητούσαμε για κάτι και την επόμενη μέρα δεν θυμόμουν τίποτα που γενικά είμαι άνθρωπος με υπερβολικά καλή μνήμη αλλά αυτό το μήνα που πήγα σε αυτή την δουλειά έγινα άλλος άνθρωπος κενό μνήμης σε υπερβολικά πολύ όμως με κατάληξη να με χωρίσει με το τελευταίο ότι άργησα μια ώρα που θα βγαίναμε για τα γενέθλιά τής λόγω δουλειάς καθυστέρηση φυσικά..με απέρριψε κατευθείαν λέγοντας μου ότι δεν τεριαζουνε τα θέλω μας είχα όμως ζητήσει πολλές φορές την κατανόηση της μέχρι να δω τι θα γίνει με την δουλειά τέλος πάντων με έχει πάρει πολύ από κάτω γιατί δεν ήθελα να την χάσω ένα μήνα τώρα δεν μπορώ να επανέλθω σκέφτομαι συνέχεια τα λάθη που έκανα και κατηγορώ τον εαυτό μου και γενικά είμαι πολύ χάλια μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε λίγο με κάποια συμβουλή για να το ξεπεράσω ούτε να κοιμηθώ δεν μπορώ..ευχαριστώ. Από τον/την: Τάκης
Αγαπητέ μου Τάκη, καλησπέρα σου,
Για αρχή, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το θάρρος σου να μοιραστείς την δική σου ιστορία, που αφορά σε πολύ ευαίσθητα κομμάτια της ζωής σου, όπως αυτό της συντροφικής σχέσης. Αναφέρεις, λοιπόν, πως λόγω μιας μεγάλης αλλαγής στη ζωή σου, το επαγγελματικό περιβάλλον στην προκειμένη περίπτωση, έφερε πολλές διακυμάνσεις και στην προσωπική σου ζωή, με αποτέλεσμα να τερματιστεί και η σχέση σου. Πρόκειται για πολύ δύσκολο ζήτημα, να διαχειριστείς και την πίεση από το εργασιακό περιβάλλον, αλλά και τον χωρισμό σου. Γι’ αυτό και μόνο, αξίζει να πεις στον εαυτό σου ένα “μπράβο” και πως είσαι πιο δυνατός από ό, τι πιστεύεις.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Αυτό που παρατηρώ από αυτά που μας περιγράφεις, είναι η έλλειψη ουσιαστικού διαλόγου. Πιο συγκεκριμένα, φαίνεται πως εκτυλίχθηκαν πολύ γρήγορα τα γεγονότα, χωρίς να σας αφήνουν να ανασυγκροτήσετε τις σκέψεις σας, πάνω στα “θέλω” σας. Αντιθέτως, φαίνεται πως η υπερβολικά μεγάλη αλλαγή στην μεταξύ σας επικοινωνία και αλληλεπίδραση, λόγω της δουλειάς σου, δεν σας άφησε το περιθώριο να μπείτε στη διαδικασία να βρείτε μια μέση λύση για την κατάσταση που σας δυσκολεύει, απλώς έπαιξε έναν μεμονωμένο ρόλο για την διακοπή της σχέσης σας. Τάκη μου, είναι απόλυτα κατανοητό το γεγονός πως το δύσκολο ωράριο ή ο φόρτος εργασίας, μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη συγκέντρωσης, μειωμένη διάθεση, αυξημένο άγχος, το οποίο καθιστά ακόμη και τις καθημερινές δραστηριότητες διαφορετικές και πιο δύσκολες. Όταν φτάνουμε στο σημείο εργασιακής εξουθένωσης και γνωστικής κόπωσης, είναι σύνηθες να αλλάζει και η στάση μας απέναντι στον σύντροφό μας, άθελά μας, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα και αλλαγή στα συναισθήματά μας.
Μια νέα δουλειά, φέρνει μια έντονη αναπροσαρμογή στα μέλη της σχέσης, ενώ παράλληλα επαναπροσδιορίζονται και οι όροι της. Τι σημαίνει αυτό; Με λίγα λόγια, πως “δοκιμάζεται” η σχέση, μέσα από την αλλαγή. Όταν δοκιμάζεται η σχέση, δοκιμάζονται ξεχωριστά και τα μέλη της. Ειδικότερα, δοκιμάστηκες προσωπικά κι εσύ, που προσπαθούσες να θέσεις προτεραιότητες ανάμεσα σε εργασία και σχέση, προσπαθώντας να τις εξισορροπήσεις, γεγονός που σε οδήγησε σε μια μεγάλη ματαίωση, την οποία έχεις καταπιεί με έναν εσωτερικευμένο τρόπο και σε βαραίνει. Θα ήθελα, όμως, να σου πω, πως δεν ευθύνεται μόνο ο ένας άνθρωπος για την διακοπή της σχέσης. Προσωπικά, πιστεύω πως και τα δύο μέλη φέρουν σημείο ευθύνης, το οποίο είναι πολύ βοηθητικό να αναγνωρίσουν ο καθένας ξεχωριστά και στη συνέχεια να το επικοινωνήσουν.
Σε τέτοιες καταστάσεις, τίθεται ένα πολύ ουσιαστικό ζήτημα με το οποίο έρχονται αντιμέτωπες οι συντροφικές σχέσεις: αυτό της αλληλοκατανόησης και της ενσυναίσθησης. Το σημείο, στο οποίο ο εγωισμός περνά σε μια περισσότερο υποδεέστερη θέση, αφήνοντας χώρο στην ικανότητά μας να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να κατανοούμε τα συναισθήματα και τις προσπάθειες που καταβάλλει. Οι δυσκολίες της εργασίας, φέρνουν στην επιφάνεια αυτό το θέμα – της αλληλοκατανόησης, που σχετίζεται με την ικανότητα του κάθε συντρόφου να ακούει ενεργητικά τα “παράπονα” και τα μεγάλα συναισθήματα του άλλου μέλους της σχέσης, να τα προσεγγίσει με σοβαρότητα και ενσυναίσθηση, σαν να ήταν δικοί του προβληματισμοί. Πολλές φορές, το να συνυπολογίζουμε και την μεριά του συντρόφου μας και να την ακούσουμε με κατανόηση, επιφέρει από μόνο του την “λύση” στο πρόβλημα που προκύπτει.
Είναι πιστεύω σημαντικό να σημειώσω εδώ, το γεγονός ότι παρατήρησα να ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου λέγοντας πως σκέφτεσαι συνέχεια τα λάθη που έκανες και αυτο-κατηγορείσαι. Τάκη μου, τα λάθη για τα οποία κατηγορείς τον εαυτό σου, έχουν ως πυρήνα τις πιέσεις της δουλειάς σου. Αναρωτήσου λοιπόν: είναι πραγματικά δικά σου λάθη;
Επιπλέον, θα ήθελα να διαλευκάνω το γεγονός πως η κατανόηση από την πλευρά του/της συντρόφου μας, δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να ζητάμε από εκείνον/η, απεναντίας, θα έπρεπε να προκύπτει αβίαστα, λόγω της πηγαίας αίσθησης ενδιαφέροντος που του προκαλούμε εμείς, καθώς και η μεταξύ μας σχέση. Τάκη μου, θα σε παρότρυνα, να εκμεταλλευτείς αυτόν τον χρόνο που βιώνεις μόνος σου, για να αναστοχαστείς πάνω σε αυτά τα θέματα που σε απασχολούν. Αλλά με μία διαφορά: να προσπαθήσεις να μην γίνει ο αναστοχασμός αυτός υπερανάλυση, η οποία θα μετατραπεί σε ρήξεις με τον ίδιο σου τον εαυτό. Σκέψου πραγματικά εάν ευθύνεσαι για τα κενά μνήμης, που σου προκαλούσε η εργασιακή εξουθένωση και το άγχος σου. Δημιούργησε τις συνθήκες και τις ευκαιρίες να ξεκουραστείς, ώστε να βάλεις σε μια σειρά τις σκέψεις σου, τις επιθυμίες και τις ανάγκες σου. Προσπάθησε να διακρίνεις σε ποια σημεία μπορούσες να συμπεριφερθείς διαφορετικά, σε ποια σημεία φέρεις μερίδιο ευθύνης. Όπως σου ανέφερα και στην αρχή, η αναγνώριση των σφαλμάτων μας, ξεθολώνουν το τοπίο και μας οδηγούν στην συνειδητοποίηση της πραγματικής μας “λανθασμένης” συμπεριφοράς. Ανάλογα με τις απαντήσεις που θα δώσεις στον εαυτό σου, μέσα από αυτήν την ενδοσκόπηση, θα καταλήξεις αυτόματα σε πιθανές λύσεις/εκβάσεις. Θα χρειαστεί να αναρωτηθείς εάν αξίζει για εσένα να ξαναπροσπαθήσεις να επικοινωνήσεις με την πρώην σύντροφό σου, κι αν ναι, για ποιον λόγο. Θα ήθελες να επικοινωνήσεις μόνο για να κάνεις τον ουσιώδη διάλογο; Καθώς, χωρίς αυτόν, τα ανείπωτα, ενδεχομένως να γίνουν απωθημένα, ενισχύοντας την ένταση των παρελθοντικών γεγονότων και κατ’ επέκταση, κάνοντάς τα πιο βασανιστικά. Πρόσεξε: πολλές φορές η επικοινωνία μέσω ουσιώδους διάλογου με τον/την πρώην σύντροφό μας, δεν έχει να κάνει πάντα με τον σκοπό της επανασύνδεσης, αλλά περισσότερο για να καθαρίσουν οι ίδιες σας οι ψυχές.
Τάκη μου, ό, τι κι αν καταλήξεις να κάνεις, όπου κι αν σε οδηγήσουν οι σκέψεις και το ένστικτό σου, χρησιμοποίησε αυτό το γεγονός που σε βασανίζει, ως εφόδιο για την θεμελίωση της δικής σου ψυχικής ανθεκτικότητας και την δόμηση της προσωπικής σου αξίας. Τα λάθη, συμβαίνουν για να μαθαίνουμε από αυτά, καθώς και για να συγχωρούμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας, προτού το κάνουν οι άλλοι. Θυμήσου πόση δύναμη και ενέργεια ανακάλυψες μέσα σου, στην προσπάθειά σου να εξισορροπήσεις την σχέση σου, την δουλειά σου, καθώς και την προσωπική σου αίσθηση εαυτού, αποτρέποντας όλα αυτά να έρθουν σε ρήξη. Υιοθετούμε καθημερινά πολλούς ρόλους, οι οποίοι είναι απόλυτα φυσιολογικό κάποια στιγμή να συγκρουστούν, ή να θέσουμε σε προτεραιότητα έναν από αυτούς. Αυτό, όμως δεν κάνει τους υπόλοιπους λιγότερο σημαντικούς. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναγνωρίζουμε την έντονη προσπάθειά μας, και να επαινούμε τον εαυτό μας, αντί να τον κατηγορούμε. Είσαι πολύ δυνατός, λοιπόν, γι’ αυτό!
Είμαι προσωπικά και εγώ και η σελίδα στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις! Ελπίζω να αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα, σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία σου!
*Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
