Είμαι ομοφυλόφιλος. Έχω κάποια φοβία στον ιό HIV, παρότι δεν είχα ποτέ μου κάποια σχέση (ερωτική/συναισθηματική). Δεν ξέρω, για κάποιον λόγο με τρομάζει το ενδεχόμενο, σε σημείο που προβληματίζομαι για πιθανές ενδεχόμενες σχέσεις που μπορούν να προκύψουν στο μέλλον.
Από τον: Μάικλ
Αγαπητέ Μάικλ,
Σε ευχαριστούμε πολύ για την εμπιστοσύνη σου και το θάρρος σου να μοιραστείς μαζί μας αυτό που σε προβληματίζει. Ο φόβος που μας περιγράφεις, ειδικά όταν πρόκειται να σχετιστούμε σεξουαλικά για πρώτη φορά με τον άλλο άνθρωπο, είναι πολύ λογικός. Από τα λόγια σου όμως καταλαβαίνω ότι σε έχει κατακλύσει ένα έντονο άγχος, ικανό ίσως και να σε αποτρέψει από κάποια ερωτική επαφή στο μέλλον.
Ας τα πάρουμε βήμα-βήμα. Ο τρόμος που αναφέρεις εκφράζει πανικό και αφορά σε μία ενστικτώδη αντίδραση του ανθρώπου σε κάτι που του προξένησε ισχυρό φόβο. Εσένα τι σου γέννησε αυτό το φόβο; Μου εξήγησες ότι δεν υπήρχαν προηγούμενες σεξουαλικές ή συναισθηματικές εμπειρίες. Μήπως βιώματα ή αφηγήσεις τρίτων (οικογένεια/φίλοι) σε επηρέασαν; Τι είναι αυτό που σε τρομάζει κυρίως στον ιό του HIV και όχι σε άλλα ΣΜΝ (σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) που μπορεί να αποβούν πιο επικίνδυνα για την υγεία (ο HIV δεν μεταδίδεται με το σάλιο ή την σωματική επαφή, ενώ άλλα ΣΜΝ μπορούν);
Θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς τον προσωπικό σου ιατρό, ώστε να σου λύσει όποιες απορίες έχεις επί του θέματος (συμπτώματα, μετάδοση, πρόληψη, θεραπεία) ή αν το επιθυμείς να αναζητήσεις πληροφορίες σε έγκυρες παγκόσμιες ιστοσελίδες όπως www.who.int και www.hiv.gov, για να γνωρίζεις όσα χρειάζεσαι και να προφυλαχτείς σωστά.
Ωστόσο, αναρωτιέμαι μήπως σε τρομάζει αυτή καθαυτή η ιδέα του πλησιάσματος, η εγγύτητα και το άγγιγμα, η αυτοαποκάλυψη μπροστά σε έναν άγνωστο, η σαρκική και ψυχική ένωση κατά τη διάρκεια του σεξουαλικού τετελεσμένου. Ο φόβος που μου περιγράφεις, σε ρεαλιστικό και συμβολικό επίπεδο, είναι κοινός σε πολλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή εμπειρίας. Αφορά στην ετοιμότητά μας να παρουσιάσουμε την αλήθεια μας μπροστά σε έναν άλλο άνθρωπο, πολλές φορές εξίσου φοβισμένο με εμάς. Απογυμνωνόμαστε, γινόμαστε ευάλωτοι και αποκαλύπτουμε τα πιο απόκρυφα μέρη του εαυτού μας.
Η έκθεση του εαυτού φαντάζει τρομακτική ακόμα και στο πιο έμπειρο σεξουαλικό σύντροφο. Για το λόγο αυτό είναι καίριο, ως σημείο συνάντησης με τον άλλο άνθρωπο, να είναι ένα πλαίσιο ειλικρίνειας και σεβασμού, όπου δηλώνουμε ανοιχτά τα θέλω, τους όρους και τις προϋποθέσεις μας. Για να ευδοκιμήσει ένα τέτοιο κλίμα εμπιστοσύνης απαιτείται χρόνος, κάτι που οι εφήμερες σχέσεις ή οι μεμονωμένες συνευρέσεις δεν επιτρέπουν.
Διαβάζοντας προσεκτικά όσα γράφεις αισθάνομαι ότι υπάρχει ένα κρυμμένο ερώτημα «πώς μπορώ να εμπιστευτώ έναν ξένο και πώς μπορώ να προστατευτώ για να μην μολύνει το σώμα μου;».
Από πλευράς μου έχω σκεφτεί κάποιες προτάσεις που ίσως σε βοηθήσουν:
- Θέσε κριτήρια για την επιλογή που θα κάνεις. Ποιος θα ήθελες να είναι ο άλλος, ποια στοιχεία θα επιθυμούσες να διαθέτει και ποια θεωρείς απαγορευτικά/ ανυπόφορα για εσένα.
- Μάθε κάθε πτυχή του εαυτού σου και αγκάλιασέ τον. Γνωρίζοντας σε βάθος τον εαυτό μας, σημαίνει πως έχουμε επίγνωση των δυνατών και τρωτών μας σημείων, αναγνωρίζουμε τα όριά μας, τι αντέχουμε και τι δεν επιτρέπουμε. Για να αποδεχτούμε κάποιον άλλο, χρειάζεται πρώτα να έχουμε δεχτεί και αγαπήσει τον εαυτό μας. Η αυτεπίγνωση λειτουργεί ως εφαλτήριο για να διεκδικήσουμε όσα ονειρευόμαστε, να αποφεύγουμε τις εκπτώσεις σε όσα μας αξίζουν και να απομακρύνουμε εκείνα που μας βλάπτουν.
- Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να γνωρίσεις τον άλλο ουσιαστικά. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα. Για να χτιστεί εμπιστοσύνη απαιτείται χρονική διάρκεια και συνέπεια.
- Τέλος, η ανθεκτικότητα είναι απαραίτητο εφόδιο. Να μάθουμε σταδιακά να αντέχουμε το απρόσμενο, το άγνωστο, το μοιραίο, το μη ελεγχόμενο. Να αντέχουμε την απογοήτευση όταν οι προσδοκίες μας ματαιώνονται και οι άνθρωποι μας απογοητεύουν.
Είναι όλα μέρος της ζωής και, δυστυχώς, δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι τίποτα δε θα σε πληγώσει. Μην φοβηθείς όμως να ζήσεις τη δική σου εμπειρία. Ο φόβος μας εμποδίζει να ζήσουμε, να γευτούμε, να απολαύσουμε. Η λύπη με την χαρά αλληλοϋφαίνονται. Χωρίς την μία, δεν νοείται η άλλη. Η ζωή είναι μία αέναη διαδικασία σωστών και λάθος επιλογών, χωρίς αυτό να μας χαρακτηρίζει ή να σηματοδοτεί κάποιο τέλος. Εάν θα ήθελα να κρατήσεις έστω και κάτι από όλα αυτά, είναι ότι η πίστη στις δυνάμεις και τις αξίες σου θα σε καθοδηγήσει και θα σε βοηθήσει να επουλώσεις ό,τι χρειάζεσαι.
Εύχομαι πραγματικά να σε βοήθησαν τα λόγια μου. Στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς.
Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας εδώ
